آسیابى در جهنّم!

 شرح و تفسیر

آتش دوزخ براى مجازات گنهكاران كافى است. آتشى كه از درون دل‎ها به بیرون زبانه مى‎كشد«اَلَّتى تَطَّلِعُ عَلَى الاَْفْئِدَةِ.»(2) ولى براى برخى از جهنّمیان، از جمله گروه‎هاى پنجگانه فوق، عذاب‎هاى فوق‎العاده‎اى بر آن افزوده شده، كه علت آن ـ در مورد گروه‎هایى كه در این حدیث مطرح شده ـ این است كه از مقام و موقعیت خویش سوء استفاده كرده‎اند. توجه كنید:

اِنَّ فى جَهَنَّمَ رَحىً تَطْحَنُ: در جهنّم آسیابى وجود دارد كه پنج گروه از انسان‎ها را، همانند گندمى كه تبدیل به آرد مى‎شود، خرد مى‎كند! آیا نمى‎پرسید كه چه كسانى خوراك این آسیاب هستند؟ مردم پرسیدند: اى امیرمؤمنان! این آسیاب چه كسانى را آسیاب مى‎كند؟ حضرت در جواب، پنج گروه را برشمرد:

1ـ اَلْعُلَماءُ الْفَجَرَةُ: اولین گروه، عالمانى هستند كه چراغ در دست دارند و راهزن دین و ایمان و عقاید و اعتماد مردمند، عالم فاجر و منحرف همانند دزدى است كه چراغ در دست دزدى مى‎كند .

چو دزدى با چراغ آید    گزیده‎تر برد كالا!

2ـ وَ الْقُرّاءُ الْفَسَقَةُ: دومین گروهى كه خوراك آن آسیاب هستند، قاریان فاسق مى‎باشند. تفاوت «علماء فاجر» و «قاریان فاسق» در این است كه قاریان فقط معلّمان مردم در قرآن بودند، ولى علماء فاجر شامل معلّمان مردم در سایر علوم نیز مى‎شود. اینها اگر فاسق باشند خطرات زیادى خواهند داشت و چون پست آن‎ها مهم است و با روح و قلب مردم، مخصوصاً جوانان سر و كار دارند عذابشان هم شدید است.

3ـ وَ الْجَبابِرَةُ الظَّلَمَةُ: جابران ستمكار سومین گروهى هستند كه خوراك آن آسیاب مى‎باشند. خطر این گروه در مرحله بعد از علماء فاجر و قاریان فاسق است؛ چون آنها عقیده مردم را دگرگون مى‎سازند، ولى زمامداران ستمكار بر جسم مردم ستم مى‎كنند.

4ـ وَ الْوُزَراءُ الْخَوَنَةُ: وزیران جابران ستمكار هم در آن آسیاب خُرد مى‎شوند. علت این كه به وزراء، خائن و به زمامداران، ظالم گفته شده این است كه: این وزراء هم به پیشوایانشان خیانت مى‎كنند و بیراهه را به عنوان راه به آن‎ها نشان مى‎دهند و هم به خویشتن و ملت خویش خیانت مى‎كنند.

5ـ وَ الْعُرَفاءُ الْكَذَبَةُ: منظور از «عرفا» در این جا كارشناسان مى‎باشد. بنابراین پنجمین گروه، كارشناسان و خبرگزاران و اهل خبره دروغگو هستند. تمام رسانه‎هاى جمعى كه به نوعى آلوده به دروغ و ارائه خلاف حقیقت هستند مشمول این تعبیر مى‎باشند؛ رسانه‎هایى كه باید معرّف خوبى‎ها و معروف‎ها و صراط مستقیم باشند، آلودگى‎ها و دروغ‎ها و بى بند و بارى‎ها را ارائه مى‎كنند و مردم را غافل و گرفتار انواع بدبختى‎ها مى‎سازند.

در ضمن

از این حدیث معلوم مى‎شود كه جامعه بر محور این پنج گروه دور مى‎زند، اگر این‎ها اصلاح شوند تمام جامعه اصلاح مى‎شود و اگر منحرف شوند همه جامعه تباه مى‎گردد. و نقطه انحراف تمام این‎ها یك چیز است و آن مقدّم داشتن منافع شخصى بر منافع اجتماعى و ارزش‎هاى مادّى بر ارزش‎هاى الهى!

 پی‎نوشت‎ها:

1. میزان الحكمة، باب 620، حدیث 2922، (ج 2، ص 173).

2. سوره هُمزه، آیه 7.

3. مشروح این روایت را در مثال‎هاى زیباى قرآن، ج 1، ص 230 مطالعه فرمایید.

برگرفته از کتاب 110 سرمشق از سخنان حضرت على(علیه‎السلام)، آیة الله مکارم شیرازی.

تنظیم گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: